Eurosong (preselectie 1)

Gisteren is het Eurosongcircus officieel van start geschopt met de eerste preselecties. Wij waren er als Eurosongfanaten graag bij in Studio 5 aan de Reyerslaan, om verslag uit te brengen.

Zondag hadden we om 19u aan de welbekende vrt-toren afgesproken met de mannen van Talk of the Town om er een avondje Eurosong van te maken. Het werd ons al snel duidelijk dat zowat 80% van de ganse gay scene ook op de afspraak was. Velen hadden voor de gelegenheid hun meest trendy (maar vaak afschuwelijke) kleren aangetrokken en kilo’s zalfkes op hen gesmeerd, want ze moesten maar ‘ns op tv komen. Wij waren, as usual, very low profile…
Na een drankje in de publieksbar (die wat klein en amateuristisch uitviel) werden we naar ons plaats begeleid (vlak tegen het podium aan) en mochten we gezellig samen met de publieksopwarmer onze handjes wat rood klappen, kwestie van goed geoefend te zijn.
Ons verdict?
Katy Satyn (we kennen haar nog van Star Academy, waar ze derde werd) mocht de avond openen met haar up-tempo nummer “Magical Sensation” met Balkan- en Ierse invloeden. De dansers (en de choreografie ook natuurlijk *kuch*) waren indrukwekkend. Een ideale Eurosonghit op het eerst zicht, maar eerdere Belgische inzendingen van dit genre flopten al (denk maar aan Xandee of Kate Ryan). Haar stem was bovendien niet altijd even toonvast (vooral in de hoge noten).
De tweelingzusjes van Raeven brachten een anti-broeikaseffect statement met hun liedje, maar het kon ons niet echt overtuigen. Dit rocknummer op zich was wat saai en ook wat inspiratieloos gebracht (een bandje op de achtergrond werkt echt niet meer op Eurosong).
Halverwege de avond mocht Brahim zijn soulkunstjes op het podium brengen met “What I like about you”. Je ziet direct dat Brahim al serieus wat podiumervaring heeft en hij straalt dit ook uit op het scherm. Hij is top in zijn genre met een fantastische stem, maar het is geen eurosonghit. Waarschijnlijk zou het in Servië wat tussen de plooien vallen: voor ons een ideaal moment om naar de frigo te strompelen om onze glazen wat bij te vullen.
Eva Darche bracht haar “We breathe” op een – voor een jongeling in de show-business – toch wel overtuigende wijze (ook al hoorde je de zenuwen af en toe door haar keel gieren). Het refrein was catchy en er zit wel wat hitpotentieel in, maar het werd toch door het televotende publiek onvoldoende bevonden.
Tot slot was er de kinky Femme Fatale (*thinking* nu ja…) alias Betty met “Décadance”. Twee jaar geleden mocht ze al eens het podium onveilig maken. Een choreografie met winpotentieel, maar jammergenoeg zonder een voldoende goeie song én een goeie stem. Toch kon Betty ervoor zorgen dat we tijdens de pauze constant met haar “Décadance” in onze kop zaten. De meningen waren verdeeld: van vulgair tot origineel, maar eerdere sm-geïnspireerde songs op het Eurosong (Ysland, 1997) werden geen hits.
Onze persoonlijke top-5 (Belgrado top-5):
1. Katy Satyn (2)
2. Eva Darche (3)
3. Femme Fatale (1)
4. Brahim (4)
5. Raeven (5)
Je kan de vijf kandidaten hier herbekijken.

Een eerste interview na haar overwinning (met dank aan eurosong.be)

Katy Satyn heeft al een hele grote kans heeft om met televoting ons land te vertegenwoordigen, maar ik vrees dat ze in Belgrado niet voldoende in het circusgebeuren zal opvallen. Wat ze bovendien met alle gezang op band (wat verboden is voor Eurovisie) zal aanvangen, is nog maar de vraag…
Enfin… we hebben nog drie preselecties te gaan!